Welkom terug, de deceptie van terugkeer!

Beste Terugkerende wereldburger,

Welkom terug! Of nou ja, “welkom” is misschien wat te optimistisch. Laten we zeggen: leuk dat je dacht dat het gras hier groener zou zijn. Je had Nederland achter je gelaten, maar hé, het leven zit vol verrassingen. En nu ben je terug, met al je idealen, herinneringen en een koffer vol buitenlandse avonturen.

Laat me raden: toen je vertrok, dacht je dat Nederland een perfect georganiseerd paradijsje was. Fietsers die netjes voorrang krijgen, gezondheidszorg die op rolletjes loopt, en overal een warm welkom. Maar ja, dat was het Nederland van toen. Nu sta je ineens op een wachtlijst van zes jaar voor een onbetaalbare studio van 12 vierkante meter. Gezellig!

En over gezondheidszorg gesproken, die huisarts die vroeger alles met een paracetamol oploste? Die is er nog steeds. Alleen moet je nu eerst drie keer bellen om überhaupt een afspraak te krijgen. Als je pech hebt, word je meteen doorverwezen naar de website. Veel succes met het googelen van je symptomen!

Maar laten we het even hebben over terugkeren zelf. Verwacht je een centraal aanmeldpunt voor de terugkerende Nederlander, waar ze je met open armen ontvangen? Mis, was het maar waar! Je mag alles lekker zelf uitzoeken. Je bent toch zelf weggegaan? Of je nu een woning, zorgverzekering, of schoolplek voor je kinderen zoekt: Nederland bied je vooral eindeloze formulieren, wachtlijsten en telefoontjes waarbij je na 45 minuten keurig wordt weggedrukt.

En dan begint de vicieuze cirkel pas echt. Geen woning, betekent geen BRP-inschrijving. Geen BRP-inschrijving, betekent geen zorgverzekering. Super, je hebt een nieuwe baan gevonden? Ah, zonder BRP-inschrijving wordt het lastig en een bankrekening openen kun je ook wel vergeten.

Misschien lukt het je om een tijdelijk onderkomen te vinden en moet je een briefadres regelen. Wees voorbereid, want je moet eerst de screening als potentiële fraudeur zien te overleven. Geen zorgen, dat duurt maar een paar maanden of langer.

Dan die reverse culture shock. Je dacht waarschijnlijk dat je het makkelijker zou hebben omdat je “je eigen land” kent. Fout! Nederland is veranderd. Jouw dorpsplein is een hipster paradijs geworden, gevuld met Matcha Latte-drinkers en avocado-toast-eters.

En toen je in het buitenland woonde, waardeerde je die directe Nederlandse communicatie als verfrissend. Maar nu je terug bent? “Wat zie jij er moe uit!” of “Is dat niet een beetje duur, die jas?” voelt toch ineens minder gezellig.

En je oude vrienden? Tja, die hebben drukke agenda’s en hun eigen leven, waar jij een stuk van gemist hebt. In het buitenland liep je spontaan bij vrienden binnen of organiseerde je last-minute etentjes. Nu moet je vier weken van tevoren een afspraak plannen, inclusief een bevestigingsmail.

En de grootste schok van allemaal? Jij bent zelf ook veranderd. Na je tijd in het buitenland kijk je nu met een veel bredere blik naar de wereld. Je hebt geleerd om flexibel te zijn, je aan te passen aan andere culturen, een nieuwe taal te leren. Dingen die hier in Nederland tot nationale crisissen worden verheven, een trein die vijf minuten te laat is, een regenbui op een zomerdag, laten jou nog maar nauwelijks je wenkbrauwen fronsen.

Je hebt tenslotte in een land gewoond waar je de waterdruk niet kon vertrouwen of waar “tijd” een concept is dat heel anders wordt geïnterpreteerd. Je moest oplossingen vinden voor dingen waar je nooit eerder bij stilstond, en je ontdekte dat het leven gewoon doorgaat, zelfs als het niet volgens het Nederlandse draaiboek loopt.

Maar let op: binnen no-time betrap je jezelf erop dat je weer mee gaat mopperen. Het zit toch een beetje in de genen.

Kortom, je bent veranderd. Je hebt een wereldse “mindset” meegebracht, maar nu sta je voor de uitdaging om die blik te behouden in een land dat soms wel erg klein en bekrompen kan aanvoelen.

Dus, lieve terugkerende, je bent terug, maar vraag jezelf eerlijk af: is dit echt wat je wilde? Misschien is dit een tussenstop, een heroriëntatie, of gewoon een genadeloze les dat de definitieve bestemming niet per se “thuis” is. Maar ach, als je eenmaal een dak boven je hoofd hebt en alle bureaucratische obstakels hebt overleefd, wen je er vanzelf weer aan.

Of niet. Maar dan kun je altijd nog opnieuw vertrekken.

Veel succes!

Tonnetje

Iedere week verschijnt er een Briefje van Tonnetje met actuele onderwerpen aangaande Nederlanders in het buitenland. Het briefje brengt met een vleugje sarcasme problemen en kwesties onder de aandacht. Help mee om het briefje breder onder de aandacht te brengen door het te delen binnen jouw netwerk!