Tag: Emigratie Estland

De winter bracht tevreden bezoekers Het vijfdaagse sleeprogramma beviel goed en we maakten plannen voor volgend jaar. In de lente kregen we bezoek van een kolonie rode mieren. Ze vraten aan de balken muren van het gastenverblijf en wat we ook probeerden, ze hielden er niet mee op. Kruidnagel, munten, azijn en andere oma en natuurvriendelijke middeltjes weerstonden ze. Dus spoten we ze dood met zeepsop, maar dat leverde slechts een verhuizing op. Ze waren vastbesloten in een van onze gebouwen een nest te fabriceren. In een lange rij achter elkaar aan namen ze hun verlies en droegen hun...

Een tweede scan, in een angstaanjagend grommende cocon gemaakt, liet zien dat de bloeding onder mijn schedel niet groter was gegroeid. Ze was nog dezelfde donkere vlek als enkele uren geleden. Het vocht zat ingesloten tussen bot en vlies. Een paar centimeter breed, genoeg om een loeiende hoofdpijn te veroorzaken die als een sirene door alles heen brak, de stilte in mijzelf uiteen had gescheurd. Zoemende en stekende dazen, een zwerm in mijn hoofd. Maar na een nacht in het oude gebouw en een ontbijt van zoute pap mocht ik naar huis. Er was geen gevaar voor een oor...

De dagen werden korter Het gras vergeelde en de zon verdween uit ons leven. Een grijze massa schoof voor haar langs, ontnam haar het zicht op de aarde, installeerde zich boven ons en was niet van plan te vertrekken. Maandenlang werd ze van ons afgesloten, maar de koelte die kwam, was na de hete zomer welkom en we startten de training van de honden. We sliepen weer in de blokhut, waar we ons door het hondengehuil vroeg in de ochtend lieten wekken, tegelijk met het verschijnen van een vage streep aan de horizon – een flard van het licht...