Onze ervaringen met Franse makelaars

Inmiddels zit onze zoektocht naar een geschikte plek erop. Maar het heeft heel wat voeten in de aarde gehad voordat we onze huidige plek hebben gevonden. En ik moet zeggen dat de makelaars het ons niet altijd even gemakkelijk hebben gemaakt.

Waar waren we naar op zoek? Naar een plek zonder buren, maar dat laatste werd vaak ruim geïnterpreteerd door de diverse makelaars. Als we vroegen hoe groot de afstand tot de buren was, werd in 99 van de 100 gevallen schromelijk overdreven. Waarschijnlijk wordt de afstand meteen na de lunch (met een paar flessen wijn achter de kiezen) door middel van het aantal passen al slingerend ‘opgemeten’, want niet zelden bleek 500 meter hooguit 20 à 30 meter te zijn. J Ook hebben we diverse huizen gezien die gewoon echt aan de rand van een hameau lagen.

Daarom vroegen we zeker het laatste jaar altijd om een plattegrond of Google Maps coördinaten (dit met grote tegenzin van flink wat makelaars, want ja, dit schaadt natuurlijk wel de privacy van de verkopers…). Op basis hiervan besloten we dan om een huis wel of niet te bezoeken. Dit om benzine en tijd te besparen, en daarnaast teleurstellingen voor zowel ons als ook de verkopende partij te voorkomen.

Echter, aan het begin van onze zoektocht wilden we nog wel een op het woord van de makelaar een huis bezoeken. Dit leverde vele teleurstellingen op, maar de makelaar had meestal zijn of haar verdedigende woordje wel klaar.

We zetten de meest gelezen of gehoorde excuses graag even voor je op een rij:

Het terrein bleek veel minder groot dan onze gewenste minimale 2 hectare:
– “Ja, maar je moet het terrein ook allemaal onderhouden.”
– “Je kunt altijd aan de buurman vragen of hij wat land aan jullie wil verkopen.”
– “Maar je loopt hier zo het bos in, en dat is van niemand.”
– “Tsja, wat jullie zoeken wordt lastig met jullie budget denk ik.”

Er liep een weg direct langs of soms zelfs over (!) het terrein:
– “Ja, er loopt een weg langs, maar je moet ook bereikbaar zijn.”
– “Inderdaad, het is een ‘chemin communal’, maar het voordeel is dat de gemeente hem moet onderhouden en sneeuwvrij moet maken.”
– “Er zijn plannen om deze weg in de toekomst om te leiden.”
– “Het voordeel is dat je zo in het dorp bent om je boodschappen te doen.”
– “Je kunt altijd aan de burgemeester vragen of je de weg mag afsluiten.”
– “Tsja, wat jullie zoeken wordt lastig met jullie budget denk ik.”

Het huis stond veel te dicht op de buren of andere bebouwing:
– “Ja, maar jullie buren leven aan de andere kant van het huis.”
– “O, dat zijn hele oude mensen waar je geen last van zult hebben.”
(…. Nee, maar ze hebben niet het eeuwige leven en de volgende bewoners kunnen er een hondenfokkerij of houtzagerij beginnen.)
– “Ja, dat klopt, dat is een huis, maar dat is van Parijzenaars en die komen maar een paar weken per jaar voor vakantie.”
(…. en die zijn er nu ook, maar dat is toeval.)
– “Dat is geen woonhuis maar een schuur.”
(…. ja, en wat als buurman besluit om de schuur te verkopen, of deze zelf gaat verbouwen tot appartementen?)
– “Een beetje sociale controle kan soms erg handig zijn.”
– “Tsja, wat jullie zoeken wordt lastig met jullie budget denk ik.”

Er was veel te weinig ruimte in het huis voor onze chambres d’hôtes plannen:
– “Ja, maar er is nog een schuur, en die is groot genoeg om nog 5 kamers in te realiseren.”
(…. ja, moet je daar wel eerst een vergunning voor zien te krijgen en daarnaast nog een ton hebben liggen voor de verbouwing.)
– “Jullie hadden toch geen kinderen?”
– “Tsja, wat jullie zoeken wordt lastig met jullie budget denk ik.”

Er was veel inkijk vanaf de openbare weg, en dus zeker niet geschikt voor ons naturistische project:
– “Dat pad wordt alleen gebruikt door de boer hiernaast, hooguit een of twee keer per jaar.”
(…. en die twee keer waren net toevallig tijdens ons bezoek van een uur.)
– “In de zomer is hier alles dichtgegroeid en dan zie je elkaar niet.”
(Nee, zien misschien niet, maar wel horen…)
– “Maar jullie gasten kunnen toch achter in het weiland bloot rondlopen?
– “Ja, er is dan wel inkijk, maar moet je het uitzicht zien!”
– “Maar dan zet je toch een schutting neer?”
(Ja, een hek van 500 meter lang en 2 meter hoog, wie gaat dat betalen?)
– “O, maar dan zet je toch gewoon wat beplanting neer?”
(Goed idee! Dan kunnen we in 2030 starten met onze business!)
– “Tsja, wat jullie zoeken wordt lastig met jullie budget denk ik.”

Maar we: we hebben ons niet laten kisten en uiteindelijk hebben we toch met ons budget onze plek gevonden midden in de natuur, aan het einde van een doodlopend weggetje in de Limousin!

Tessa de Jong-Severijns
www.moulinjoyeux.com