Leven in vier landen

India, Italië, Spanje en Nederland; vier landen en John Kraijenbrink noemt ze allemaal ‘zijn thuis’.

India. Ik ben verliefd op dat land. Tenminste, het India waar ik woon; vijf maanden per jaar. Hoe moe ik ook ben na de lange reis die ik telkens moet maken; zodra ik in ‘mijn’ Agonda ben, trek ik mijn surfshort aan en duik in het warme water van de Arabische zee (deel van de Indische Oceaan).

India moet je ervaren: de geuren van de specerijen op de markt, de smeulende vuurtjes langs de weg, waar het vuil verbrand wordt, de uitwerpselen van de heilige koeien die los over straat lopen, de immer toeterende auto’s en scooters, de oneindige hoeveelheid curries, de vrouwen in de kleurrijke sari’s en de oude, tandeloze mannetjes op de markt. Het is een wereld op zich. Een wereld waar ik dol op ben.

Mijn leven in India is simpel en vol. Vanaf 6.30 ’s morgens tot 19 uur ’s avonds leer ik aanstaande yogadocenten hoe ze les moeten geven, hoe het menselijk lichaam anatomisch en fysiologisch in elkaar zit en functioneert en help ik ze hun eigen practice te verbeteren. Dat doe ik zes dagen in de week. Niet alleen, maar met een heel team bij Sampoorna Yoga. Als ik niet voor de klas sta, bereid ik mijn lessen voor. In de spaarzame vrije tijd duik ik in de oceaan, studeer, doe mijn eigen yoga en tuf op een scooter tussen de rijstvelden, slalommend om de buffels, die net als alle koeien gewoon vrij over straat lopen.

India: het land dat ik na vijf maanden weer heel erg graag achter me laat. Moe van al het getoeter, moe van de vele, vriendelijke praatjes die een wandeling door de hoofdstraat van Agonda van vijf minuten altijd een half uur laten duren. Klaar met curries, tropische hitte en bedroefd door het vele afval dat overal op straat ligt.

Spanje

Spanje, het land waar ik me ooit wil vestigen, zoals ik het nu voel. Geweldige cultuur en natuur, heerlijk eten en een relaxte en sportieve levensstijl. Maar bovenal; rustpunt in mijn bestaan. Het land waar ik uitpuf na tropische maanden in India. Het land waar ik eindelijk weer uit kan slapen en niet zeven dagen per week bereikbaar ben voor studenten met talloze vragen. Het land waar ik leef in AirBnB’s en waar ik waarschijnlijk nog jaren rond kan reizen, zonder verveeld te raken.

Spanje, het land waar ik altijd maar voor even ben. Het land waar ik schrijf over yoga, tantra en digitale nomaden voor mijn website Dutch Smiling Yogi en waar ik yogalessen en cursusmateriaal ontwikkel voor mijn YouTube-channel: www.youtube.com/DutchSmilingYogi.

Italië

Het land waar ik graag kom. Het land van prachtige natuur, mooie wijnen, zoete lekkernijen en historische bezienswaardigheden. Het land dat niet op mijn wacht, maar op mijn vriendin Sara Bigatti. Waar het Indiaanse leven om mijn lessen draait, is zij het middelpunt in Italië. Beroemd als ze daar is onder de yogi’s, dankzij de online yogalessen op haar YouTube-kanaal www.youtube.com/LaScimmiaYoga en de online cursussen en uitdagingen die ze met haar bedrijf La Scimmia Yoga organiseert.

In Italië leef ik als haar ‘back-up’. Waar zij in India zich focust op haar online project en mij ondersteunt door boodschappen te doen, eten te koken en het huis in orde te houden, doe ik dat terwijl we rondreizen door Italië. Wonend in AirBnB’s tijdens workshops en yoga festivals, wonend op de mooiste plaatsen tijdens retraites.

Italië; het land dat ik na een paar weken weer graag achter me laat. Weg van het getoeter, weg van alle te verleidelijke gebakjes en wijnen, weg van de ondoorgrondelijke taal die ik niet spreek, weg van de extreem hoge prijzen voor dagelijkse boodschappen en onderdak en weg van al mijn hopeloze zoektochten naar gezonde superfoods en winkels met kruiden en glutenvrije, biologische producten.

Nederland

Het land dat altijd mijn vaderland zal zijn. Het land waar ik van houd, omdat alles georganiseerd is. Het land van mijn vrienden. Het land waar ik alles wat ik nodig heb om als digitale nomade te leven ’s avonds kan bestellen en het de volgende dat in huis heb. Het land waar ik een schoenenzaak in kan lopen en niet uitgelachen word als ik zeg dat ik schoenen in maat 46 zoek. Het land waar ik broeken kan kopen tot op de grond in plaats van tot boven mijn enkels. Het land waar elke stad wel een biologisch winkeltje heeft en een kruidenzaakje heeft. Het land waar ik de weg ken en de taal spreek.

Nederland; het land dat ik na een paar maanden weer graag achter me laat. Weg van de regen, weg van al het asfalt en de oneindige files, weg van mensen die niet eens weten hoe hun buren heten, weg van simpel belegde broodjes die meer kosten dan drie maaltijden op een dag in een Indiaas restaurant. Weg van de chagrijnige, gestreste gezichten in de trein. Weg van alle overdreven regelgeving en weg van een land waar iedereen bovenop elkaar woont en waar euro’s verdienen en uitgeven belangrijker zijn dan een gezond lijf, een gezond stel hersens en een gezonde, spirituele ontwikkeling.

John Kraijenbrink