In het buitenland wordt het Nederlanderschap al jaren afgepakt. Waar blijft de verontwaardiging?

Aan Premier Schoof

Nu de geruchten rondgaan dat de regering opnieuw op het randje van een val staat, een Haagse traditie die steeds minder indruk maakt, moet ik bekennen dat ik weinig hoop koester dat dit iets zal veranderen aan de perceptie op het migratiebeleid. Een crisis meer of minder lijkt niets te doen aan de rigide wetgeving die vooral duizenden Nederlanders in het buitenland het leven zuur maakt. 

Ik vraag u toch om even stil te staan bij een schrijnend probleem dat zich al jaren in stilte voltrekt. Het ongewenst en onbewust verlies van Nederlanderschap door Nederlanders in het buitenland. Geen sensationele krantenkoppen, geen publieke verontwaardiging, maar wel aanzienlijke schade aan onschuldige burgers waarvan het staatsburgerschap wordt afgepakt. 

Niet omdat ze crimineel zijn of bewust wetten hebben overtreden, maar omdat ze, hemel verhoede, hun paspoort te laat hebben vernieuwd of een tweede nationaliteit hebben aangenomen zonder zich bewust te zijn geweest van de regels in de Nederlandse nationaliteitswetgeving. Een eerlijke fout, maar voor de meeste onherstelbaar. 

Ik begrijp dat er in Den Haag momenteel meer animo is voor een debat over het intrekken van paspoorten bij antisemitische geweldplegers. Dat scoort natuurlijk beter in de peilingen. Maar waar blijft de daadkracht wanneer het gaat om duizenden brave Nederlanders die zonder strafblad, zonder enig kwaad in de zin, hun Nederlanderschap verliezen? Past hun verhaal niet in het narratief van ‘hard optreden tegen het kwaad’? Het is simpelweg waarschijnlijk niet sensatiebelust genoeg. 

Deze vergeten groep Nederlanders krijgt geen ruimte in praatprogramma’s, geen ingezonden brieven vol steun, en al helemaal geen belofte van herziening van de wet. Wat ze wél krijgen? Het bureaucratische equivalent van een trap na, met als afscheidsboodschap: “U bent geen Nederlander meer, veel succes verder!” 

Om het nog maar eens te benadrukken: het Nederlanderschap is geen simpel document dat je even verlengt. Het is een fundamenteel onderdeel van iemands identiteit, een symbool van verbondenheid en een verzameling rechten die ons allen binden, ook voor degenen die buiten de landsgrenzen wonen. Toch wordt dit recht door een verouderde en onevenwichtige nationaliteitswetgeving afgenomen alsof het om een verlopen parkeervergunning gaat. 

Het huidige migratiebeleid lijkt vooral bedoeld om politiek daadkrachtig over te komen, terwijl de grote meerderheid, onschuldige landgenoten, de prijs betalen. Stop deze uitburgering!

Met vriendelijke doch indringende groet, 

Tonnetje  

Iedere week verschijnt er een Briefje van Tonnetje met actuele onderwerpen aangaande Nederlanders in het buitenland. Het briefje brengt met een vleugje sarcasme problemen en kwesties onder de aandacht. Help mee om het briefje breder onder de aandacht te brengen door het te delen binnen jouw netwerk!