Familie op bezoek

‘Je zus komt vrijdag! ’ dat was de mededeling van Ingrid na een telefoontje, er ontstond bij mij verwondering en lichte paniek. Mijn oudste zus komt naar Portugal? Ik weet niet of Portugal en ik daar klaar voor zijn!……Ze is acht jaar ouder dan ik en was ons arbeidersmilieu al vroeg ontvlucht. Ze verdiende met haar achttiende al meer dan mijn vader en er werd haar om die reden gevraagd om een bijdrage aan het huishouden te doen in de vorm van kostgeld. Ze was jong niet onaantrekkelijk, intelligent en wist wat ze wilde. Ze was zeker niet van plan om nog langer lid van ons armlastig gezin te blijven, de wereld lag voor haar open, Ze heeft tot haar vijftiende in zeeland gewoond maar voelde zich als een vis in het water in de grote stad den Haag. Haar Zeeuwse accent was ze in no time kwijt en sprak zo netjes Hollands dat de Haarlemmers het idee zouden kunnen krijgen dat ze maar wat aanmodderen . Ze werkte op een bank en ontmoete daar haar toekomstige man die op dat moment procuratiehouder was……

Ondanks zijn aimabele karakter ging de carrière van mijn zwager als een raket! en zus dreef daar lekker op mee. Ik vergeet nooit zijn levens motto die hij te pas en te onpas uitsprak: ‘Met verkrachte eenden’ als hij bedoelde met ‘vereende krachten’ en lachte daar zelf het hardste om. Ze trouwde toen ze maar net twintig was en vond zichzelf toen al een vrouw van de wereld. Haar man werd weggekocht door een groot honden en katten voerproducent in België. Zij verliet de bank vlak daarna om op een makelaarskantoor te gaan werken. Ook haar carrière ging voorspoedig en er viel met haar niet te spotten. De makelaars hadden snel door dat ze beter voor ‘haar’ dan zij voor hun kon werken. Haar aantrekkelijkheid was meegenomen maar zeker geen reden om in die mannenwereld zich op te vrijen naar de top, sterker nog als er iemand haar in die tijd onbetamelijk had bejegend had hij zijn machogedrag moeten bekopen met een eerste hulppost bezoekje. Nee, mevrouw was niet voor de poes maar zeker niet onaardig, ze is goedlachs en heeft voor humor zeker plaats……

Ze hadden het goed en werkten hard. Ze reisden de wereld rond kochten een flink huis, reden en hadden paarden als hobby en genoten er van, kortom het leven lachte hen toe. Een Franse Oliemaatschappij liet het oog vallen op haar man en lijfde hem in als financieel directeur voor het centraal Amerikaanse land Guatemala. Ik heb niet het idee dat ze daar veel van het land gezien hebben, het leven daar bestond voor hun uit werken en wonen in een met camera’s en met geüniformeerde beveiligers bewaakt huis, met diverse dienstmeisjes en een chauffeur. Na een aantal jaren werd hij overgeplaatst naar het Afrikaanse land Kameroen alwaar ze in een zelfde situatie ook een paar jaar verbleven. Na hun terugkomst in Nederland kochten ze een boerderij in zuidholland met paardenstallen en begaven zich onder de jetset van Holland. Met kind nog kraai in de weg vervolgden zij hun rijke leven. Om de zoveel maanden werd een familiebezoek ingepland bij ons moeder en vader in Zeeland, met de verwachting dat de broers en zussen dan ook wel op kwamen dagen……….

Na hun vervroegd pensioen kochten ze voor de bezoekjes nog een appartement in haar geboortestreek dichter bij moeder omdat er enige weemoed naar haar jeugd en familie was ontstaan. Ze wilde eigenlijk de familiebanden die danig verwatert waren weer wat aanhalen. Ze was en is gewend de lakens uit te delen. Ik kan niet zeggen dat ze op ons neer keek maar ze had wel het gevoel ons milieu te zijn ontstegen. Ze nam nooit geen blad voor de mond en was wars van volks gepeupel ze kwam in de beste restaurants en hotels en had vrienden in hoogste kringen. In onze familie stond ze dan ook bekend onder de naam: Hyacinth Bucket (“Bouquet”) van de engelse t.v. serie ‘keeping up appearances’ in Nederland ‘schone schijn!’ ze kon zich op dezelfde manier gedragen. Meestal was haar wil wet en mijn moeder heeft vaak met haar hoogdravendheid afgezien. Mijn relatie met haar was anders dan de rest van ons gezin ze had het gevoel en wist dat ik me niet liet commanderen of iets aanleunen en had daar enigszins waardering voor (In haar opinie: ‘ Ik wist niet beter’ ).

Haar man heeft te kort van zijn pensioen mogen genieten, die verrekte kanker die vele mensen treft trof ook hem. Om toch nog even te illustreren wat voor invloed mijn zus op mensen had en heeft, Liet ze de driesterren-kok Sergio Herman, waar je normaal een jaar van te voren moest boeken in zijn restaurant een take away schotel in elkaar flansen omdat manlief niet meer zo lang in het restaurant kon zitten. Overigens kan zus zelf geweldig koken, Ik heb zelf een koksopleiding genoten en het is zij die mij verteld hoe het moet of wat het beste is! (In haar opinie: ‘Ik weet niet beter’). Nu haar man is overleden is ze alleen maar niet eenzaam, ze onderneemt van alles speelt golf bezoekt theaters, gaat naar workshops over koken of wat ik eerder vermoed ze laat de workshop-organisator zien wat hij of zij van “haar” kan leren. Ze gaat veel op vakantie met haar jetset vriendin om ergens ter wereld te golfen. Ze bezoekt nu veelal haar boeren familie die ze vroeger nooit bezocht en geeft ongevraagd advies en geeft de richting aan hoe ze hun leven moeten leven.

‘Je zus komt vrijdag’ was dus Ingrids boodschap. Normaal boeken onze B&B gasten vanuit Nederland ruim van te voren omdat ze hun vluchten en overig vervoer willen regelen. Ingrid had het nog gevraagd ‘ Moet je dan geen vlucht boeken? Het is vandaag woensdag!’ Dat was volgens zus onzin ze vloog heus niet met Ryanair of andere low-cost maatschappijen. ‘als jullie ruimte beschikbaar hebben sta ik er overmorgen!’ liet ze weten. Er was ruimte….en een bezoekje van mijn oudste zus was dus aanstaande. Zoals ik met dit verhaaltje begon, er ontstond bij mij lichte paniek. Elke vakantieganger of beoordelingsinstantie op de hele wereld mag mijn vakantie appartementen en B&B komen beoordelen. Ikzelf ben er van overtuigd dat we iets te bieden hebben! en ook onze kookkunsten zullen kritiek glansrijk kunnen doorstaan. En nu kwam zij….en daar was opeens de twijfel, mijn broer belde met de mededeling dat hij van zus-lief gehoord had dat zoals hij haar ook noemt ‘Hyacinth’ ons met een vakantie bezoekje ging vereren en verkneukelde zich al op de confrontatie en wenste me sterkte (de grapjas)……….

Of ik haar kon ophalen van het van het vliegveld of: ‘moet ik een taxi nemen?’ was haar vraag, ze reed niet graag in een vreemd land was haar verweer. Ik voldeed aan de vraag en ze genoot van de rit en praatte het honderd uit. Ons stekje ligt verscholen tussen oudere Portugese huisjes en schuren met een steegje wat leid naar onze B&B. Ik hield mijn hart al vast en verwachte commentaar maar ze vond ze authentiek en romantisch. Ze was euforisch over onze vakantiehuisjes en de B&B we werden overladen met complimenten hoe wij er een vakantieparadijs van hadden gemaakt. We hebben samen gekookt, restaurants bezocht, gezwommen en natuurritten gemaakt. Het ontbijt, lunches en diners op onze terrassen ervoer ze als hoogtepunten. Natuurlijk werd het gemis van haar man besproken en volgens haar had hij hier nooit meer weg gewild, ook het verleden passeerde de revue met verhalen die ik nog nooit gehoord had. Ingrid en ik hebben van haar aanwezigheid genoten…..

En toch …….. haar laatste opmerking maalt mij nog steeds door het hoofd : ‘ Ik kom volgend jaar zeker terug! maar neem mijn vriendin niet mee, ik zou eventuele kritiek op jullie B&B van haar niet kunnen verdragen! ’

Groet, Ferrie

PS men stelt dat er in Haarlem het meest accentloos Nederlands wordt gesproken!