Even voorstellen – vanuit Zweden
Goedendag of zoals ze vaak in Zweden zeggen: ” Hej!”
In 2008 zijn mijn man en ik met onze jongenstweeling van toen 4 jaar naar Zweden verhuisd. Wij waren nog nooit in Zweden geweest en het was best wel heel spannend om binnen een paar weken de beslissing te nemen of we binnen 3 maanden naar Stockholm, Zweden wilden verhuizen. Mijn man kreeg een funktie aangeboden in Stockholm. Om onze beslissing toch beter te kunnen nemen zijn we gelijk een weekend (in de donkere maand November) naar Stockholm gevlogen om ons een beeld te vormen van de eventuele leefomgeving en huizen die we op dat moment binnen ons budget te koop zagen staan. Het voelde goed en nadat we weer geland waren in Nederland belde mijn man onderweg al dat hij de baan zou aannemen.
Onze familie en vrienden reageerden wisselend. Hoewel onze ouders ons het allerbeste toewensten en het ons allemaal erg gunnen begreep ik ook wel dat in hun hart het gemis komt te zitten. Een groot gemis…. dat maakte me wel verdrietig. Ik had er heel veel begrip voor maar ik vond het moeilijk om er iets mee te doen omdat ik vooral ook druk was met het plannen van de verhuizing. Het hielp wel enorm dat ik gelijk met alle ouders tickets ben gaan boeken zodat ze al snel zouden weten hoe en waar we gingen wonen om zich een beter beeld te kunnen vormen van ons nieuwe leven. Vrienden van ons hadden onderling tegen elkaar gezegd dat ik, een echt close familiedier, zo terug zou komen omdat ik niet zonder mijn familie kan.
Nu zijn we 7 jaar verder en wonen we nog steeds met plezier in Zweden. De kinderen wonen zelfs al meer dan de helft van hun leven in Zweden.
Iedere dag verwonder ik mij nog dat we het toen echt gedaan hebben, wat stoer! Het bevalt ons goed hier en ik denk niet dat ons leven veel af zal wijken met hoe we het in Nederland zullen leven in deze tijd. Als het even tegen zit dan wijd ik dat wel vaak aan “het land” of aan onze verhuizing. Mijn zus corrigeert dat meestal gelijk want zij loopt in Nederland tegen dezelfde dingen aan. Ik moet het wel vanuit een goed perspectief blijven bekijken, zeg ik dan tegen mezelf.
Op dit blog wil ik gaan vertellen hoe het is om als Nederlandse moeder in Zweden te leven.
Hoe we de band met onze familie en vrienden sterk en verbonden houden. Hoe wij onze kinderen wereldburgers laten zijn door ze van alle culturen veel mee te geven. Ook zal ik schrijven over verschillen tussen culturen waarvan je niet zou verwachten dat die er zouden zijn omdat Zweden en Nederland beide westers zijn en niet zo veel misschien van cultuur zouden verschillen.
Om dit blog samenvattend af te sluiten met één zin zou ik zeggen:” dat ik zo weer zou emigreren want het leren kennen van een ander land is echt een heel mooi avontuur.”
Hej då!
Tot ziens!
Joan
