Emigratie van China naar Spanje (deel 1)
Spanje! Zoals ook te lezen in de groep, Nederlanders in het buitenland, gaan wij naar Spanje verhuizen binnenkort. Overigens is binnenkort een zeer relatief begrip. Kan over 2 maanden zijn, kan 5 maanden zijn.
We nemen de NIHB lezer graag mee op onze “reis”.
Het begin
Het begon eigenlijk na onze verhuizing van de Filipijnen naar China. Onze dochter gaat hier naar de kindergarden en daar word je niet vrolijk van. Een soort leger training zou ik het willen noemen. En ja, we hebben er vele bezocht maar dit is gewoon het systeem. Partij liederen. Hoe groot China wel niet is en dat soort liedjes. Afijn laten we er maar over ophouden dit is niet hoe wij school graag zien.
Een ander aspect is wat ik om schrijf als zielloos. Of het nu gaat om de huizen, de natuur, de straten en noem maar op. Het ontbreekt aan een ziel in al die dingen. Vergelijk het met de gebouwen van Gaudi en de Bijlmer. Zoiets. En als je dat in alles tegenkomt dan is het kil, heel kil en ik voel ook dat dit zijn uitwerking op mij heeft omdat ik merk dat ik minder creatief (in mijn werk) word.
Kortom tijd om te gaan. En overigens mijn vrouw wil ook heel graag weg en zij is Chinese.
En zij gaf onmiddellijk aan dat ze naar Spanje wil. Prima zo gezegd en zo uitgezocht haha.
Toeval (het valt je toe) is dat een kennis van me in Vilayoyosa woont en ik heb een paar keer met haar gebeld en wat op internet gezocht plus veel, heel veel, ontzettend veel hulp uit de NIHB groep (waarvoor nogmaals mijn hartelijke dank) gekregen met allerlei dingen.
En hoe nu verder…
Waar ga je wonen. Wie helpt je een huis vinden?
En dan de bekende NIE regelen? Allemaal in het Spaans dus wie kan je daarbij helpen?
Dit is eigenlijk allemaal eenvoudig. Je kiest een partij die dit kan doen en je spreekt er een bedrag voor af en klaar is Kees.
Praktische zaken zijn in die zin heel eenvoudig te regelen. Als we hier weggaan geven we onze spullen aan de familie en blijven er alleen een paar koffers en een paar dozen over die we meenemen want we gaan gemeubileerd huren in het begin. Eerst de sfeer proeven en daarna kunnen we wel wat kopen.
Grappige is dat aan de hand van mijn postings er meerdere partijen aangeaven ons te kunnen helpen met het vinden van een huis. Over een paar weken gaan we eersst naar NL en daarna naar ES om met die partijen te praten
Om huis te vinden, een fiscalist om de zakelijk dingen door te nemen.
Kort gezegd is dit allemaal niet zo ingewikkeld.
Het zit ‘m meer in het emotionele wat nu begint te spelen.
Als eerste bij onze dochter (bijna 4). Weer verhuizen en vriendjes achterlaten. Het heeft bij onze verhuizing hiernaartoe ongeveer 6 maanden geduurd voordat ze zich veilig voelde in de nieuwe omgeving.
Dan mijn vrouw. IN eerste instantie was ze heel enthousiast maar nu puntje bij paaltje komt merk ik dat er steeds meer emotie naar boven komt om de familie achter te laten, de rijkdom qua eetcultuur hier, dat ze alles in haar moedertaal kan doen. Kortom ze heeft het er moeilijk mee.
En wat het op dit moment het ook lastiger maakt is de onzekerheid over haar visum. Vorig jaar was ze al afgewezen in NL toen we daar de bevalling van onze nu inmiddels 7 maanden oude zoon in NL wilden doen.
En nu belde de ambassade van België (ja daar gaan we eerst heen) dat ze was afgewezen vorig jaar en dat ze eerst bij NL gingen informeren hoe en wat.
Ik kan je wel vertellen na dat telefoontje is ze helemaal van de leg en zei ze als ze nu weer afgewezen wordt dan is het einde oefening om naar Europa te verhuizen.
Ik word er zelf ook hopeloos van. EN het meest rottige is dat je nooit de personen te spreken krijgt die afwijzen. Altijd een front desk die verwijst naar de procedures.
Afijn het is dus allemaal heel spannend want elke dag kan of de goedkeuring of de afwijzing komen. Stressvol kan ik je vertellen.
En ik dan? Tja ook bij mij speelt het emotionele. Ik heb China een haat liefdes verhouding. Ik haat het vanwege vele dingen zoals het zielloze, slechte lucht en nog wat andere zaken maar die liefde is heel sterk en dat komt met name omdat ik ondernemer ben. In de ruim 10 jaar dat ik hier kom ben ik deelgenoot van de enorme transitie fase van dit land. De dynamiek proef je overal, zalig is dat. En ook het werken is hier veel fijner. Sneller minder formeel en als je de juiste mensen kent kan er zoveel wat in Europa niet kan.
Ja, ik heb het er dus ook wel moeilijk mee hoewel ik elke 2 maanden hier moet zijn dus dat komt wel goed.
Maar ik zie er ontzettend naar uit om weer cultuur, historie en ja schone lucht te ruiken en een zee die schoon is. Met name dat laatste omdat ik een enorme zee liefhebber ben. De vrijheid, de ruimte, ohh kan niet wachten om in de zee te springen over een paar weken.
Samenvattend
De praktische zaken is een kwestie van het kiezen van de juiste personen/bedrijven om alles te regelen.
Emotioneel zal het nogal wat te doen geven maar soms moet je even door die zure appel heen want we hebben er behoefte aan om echt te gaan wortelen.
Rene
Wil je weten hoe het verder gaat met Rene en zijn gezin? Lees hier het vervolg!
