Een oprecht goed mens
Nu even serieus!
Een echt politiek dier ben ik niet maar in het zogenaamde zakkenvullers principe geloof ik niet! Volgens mij geloofd Trump wel dat vrouwen het zakken-legen principe moeten respecteren. Ik ben nog steeds van mening dat mensen die in de politiek verzeilen een doel hebben of hadden om de maatschappij te verbeteren (in hun ogen dan). Dat we het niet altijd eens zijn met politieke standpunten lijkt me logisch, we komen allemaal ergens vandaan en hebben onze eigen geschiedenis, opleiding (of niet), geloof en ga zo maar door. Het is makkelijk en zeker soms nodig om politiek leiders te beoordelen en te veroordelen. Wij kennen allemaal de voorbeelden van leiders waarvan we denken, hoe is het in godsnaam mogelijk dat hij of zij aan de macht is………..
Vorig jaar hebben we hier in Portugal de grootste bosbranden van de Portugese geschiedenis gekend. De brand trof vooral de gemeente Pedrógão Grande in midden-Portugal en getroffen. Er vielen 64 doden en 204 gewonden. Ook de gemeente Castanheira de Pera waarin wij wonen heeft zware verliezen geleden. Het hele land stond op zijn kop en iedereen leefde met de getroffen bevolking mee! Ook in heel Europa waren de mensen met ons begaan. Spontane hulpacties volgde en de brandweerlieden werden zoveel mogelijk gesteund in hun strijd tegen deze vuurramp. Het kon niet uitblijven, een bezoek van de leiders van Portugal aan het getroffen gebied was een logisch gevolg………….
Natuurlijk verwacht je van de autoriteiten hun steun en betrokkenheid in een situatie als deze! De president van Portugal kwam zijn opwachting maken in de getroffen streek en woonde een begrafenis bij van één onzer brandweerlieden uit ons dorp die in de strijd tegen het vuur was gebleven. Hij bezocht de mensen die huis en …..(laat ik dat woord uit piëteit even weglaten) hadden verloren. Hij bezocht de nabestaanden van de slachtoffers en zijn belangstelling zag er ogenschijnlijk betrokken uit en dat verwacht je ook van politiek leiders. Toch blijft er in je achterhoofd iets van; “ja hèhè het is hun ambt en beroep… ze moeten wel”. Hij werd tijdens zijn bezoek zwaar bewaakt door de binnenlandse veiligheidsdienst en vervoerd in een gepantserde auto en logeerde in het beste hotel…….
We zijn inmiddels ruim een jaar verder, we worden door hoe de omgeving er uitziet nog dagelijks aan herinnerd welke ramp er zich hier voltrokken heeft. Nog dagelijks worden bloemen gelegd op de plaatsen waar de slachtoffers van de brand gevallen zijn. Toch wordt ook het leven hier weer opgepakt. Bomen die voor de toekomst een bedreiging kunnen zijn worden gekapt en opgeslagen in de daarvoor aangewezen plaatsen. Hellingen rond dorpen hebben nu een vreemde kaalheid, onze prachtige natuur wat het eens was heeft een behoorlijke knauw gekregen. Het toerisme wat voor de brand sterk werd gepromoot voor midden Portugal heeft er ook behoorlijk onder geleden. Toch merk ik dat we weer met de hele bevolking uit een dal kruipen…………
Elk jaar wordt Portugal wel door bosbranden getroffen ook dit zomerseizoen was het wel weer ergens raak. Voorzichtig beginnen de toeristen weer belangstelling voor het gebied te krijgen en er is nog genoeg moois om te ervaren, de natuur doet ook zijn best om te herstellen. Het was deze zomer dat we iemand in ons dorp tegen het lijf liepen die er ook voor gekozen had om zijn vakantie in onze gemeente door te brengen het was niemand minder dan ; Marcelo Nuno Duarte Rebelo de Sousa, de President van Portugal in een korte broek pinnend bij de plaatselijke bank. Hij had dit jaar voor een vakantie gekozen in onze gemeente. Aanspreekbaar voor iedereen en sprak ook een ieder aan. Niets geen veiligheidsdienst of pantser auto………..
Hij nam de tijd om die mensen weer te bezoeken die hij vorig jaar uit hoofde van zijn functie wel moest bezoeken. Hij zwom in ons gemeentelijk zwembad haalde zijn boodschappen in de kleine winkels hing aan de bar van het plaatselijk café en sprak met een ieder die hem aansprak. Hij liet zich fotograferen door mensen die de beruchte selfies met hem maakte. En liet een ware betrokkenheid zien met de bevolking zonder dat de pers er ook maar weet van had. Hij was in zijn element en burger onder de burgers liet hun al hun verhalen nog eens vertellen wat ze het jaar daarvoor hadden moeten doorstaan. Hij heeft met deze actie om zijn vakantie in onze getroffen streek door te brengen mijn respect afgedwongen en mijn hart gestolen…….
Ik had het nooit kunnen vermoeden dat ik ooit een Politicus en leider van een land zo sympathiek zou vinden. Hoe je er uitziet zegt natuurlijk niets maar zijn foto straalt nu voor mij een ander gezicht uit dan voorheen.
Jullie kunnen zeggen wat je wilt maar ik zie premier Rutte nog niet kamperen in Groningen op de camping…je weet nooit of de aarde weer gaat beven…Ondanks dat een tent dan nog het veiligst is!
Groet Ferrie