Ervaringsverhaal uit de reeks ‘En toen was ik mijn Nederlanderschap kwijt’. Het zijn verhalen van Nederlanders die door omstandigheden hun Nederlanderschap zijn kwijtgeraakt of bijna zijn kwijtgeraakt. Hoe heeft dit kunnen gebeuren en wat doet dit met hun leven. Met deze verhalen willen we de menselijke kant belichten en de emotionele en praktische gevolgen laten zien van de huidige nationaliteitswetgeving en de slechte informatievoorziening vanuit de overheid. Wil je ook jouw verhaal kwijt? Stuur ons een berichtje.

Door een terroristen aanval was het te onveilig om in Nairobi het paspoort te laten vernieuwen

Mijn dochter en ikzelf hebben ongewild ons Nederlands staatsburgerschap verloren.

Kort voordat onze Nederlands paspoorten de geldigheid verloren, bracht ik een bezoek aan het toenmalige consulaat hier op Mahe Seychelles, de toenmalige Ambassadeur Mr. Geers vertelde mij dat het Nederlandse paspoort nu alleen vernieuwd kon worden op de Nederlandse Ambassade in Nairobi Kenia, waar het een nieuwe vingerafdruk system aanwezig was.

Mijn dochter was op dat moment 11 jaar jong.

Wij waren bereid om voor een week naar Nairobi te reizen voor de vernieuwing van het paspoort. Helaas rond die tijd was Nairobi onder een terroristen aanval die uitgevochten werd naar ik geloof in de buurt van de Nederlandse Ambassade. Vanwege de een onveilig situatie besloot ik om daar niet heen te gaan met mijn dochter.

Omdat wij van plan waren om weer familie te bezoeken in Nederland, nam ik aan dat wij dat dan beter  in Nederland konden doen.

Niet wetende dat het Nederlands paspoort alleen tijdens de geldigheidstermijn vernieuwd kon worden.

Binnen 15 minuten hadden we 3 gaten in onze paspoorten en waren we geen Nederlander meer

Daar de vernieuwing mogelijk was op Schiphol gingen wij direct na aankomst op Schiphol op zoek naar het kantoor, daar aangekomen duurde het misschien 15 minuten totdat we ieder 3 gaten in onze paspoorten gedrukt kregen met de vermelding dat we nu geen Nederlanders meer waren, omdat het paspoort 2 jaar verlopen was.

Andere nationaliteit aangenomen om een bedrijf op te zetten

Ik ben een Nederlander die sinds 1991 op de Seychelles woont en werkt, ben nu 25 jaar getrouwd met een vrouw van het eiland en we hebben een dochter.

In 1997 heb ik de nationaliteit van het eiland geaccepteerd daar wij van plan waren om iets voor ons zelf op te bouwen.

En zo gezegd zo gedaan, sinds 1999 zijn wij zelfstandig geworden met onze eerste duikschool, wat uiteindelijk werd uitgebreid naar 3 kleine duikscholen, vandaar uit hebben we later ons eerste apartementen complex gebouwd en nu hoewel nog onder constructie zijn wij bezig om een 20 apartementen hotel tebouwen.

Voordat ik terecht kwam op de Seychelles werkte ik ook in andere landen en heb natuurlijk vele Nederlanders ontmoet in die jaren die verschillende nationaliteiten bezaten, dus toen ik de mogelijkheid kreeg om de nationalieit van de Seychelles aan te nemen, heb ik daar niet lang over nagedacht. Niet omdat ik graag Seychellois wilde zijn maar omdat ik zelfstandig wilde worden en het belangrijk vond om met dezelfde rechten en plichten hier ondernemer te zijn.

Mijn dochter studeert nu als ‘buitenlander’ in Tilburg

Een goed of een slecht besluit dat laat ik in het midden, wij hebben hier een goed leven opgebouwd voor ons en mijn dochter . Ze is nu 21 en studeert in Nederland aan de Universiteit van Tilburg en gaat nu voor haar Masters, uiteraard niet betaalt door de Nederlandse overheid maar door ons zelf.