De tweezits bank

Je zoon als gast.

Hij belde zijn moeder, onze zoon Tim : “Ma ik heb wat tijd nodig om het één en ander op rails te krijgen ik kom lekker een paar weken naar Portugal”. Leuk maar O jee, was onze reactie Tim kennende zal het wel een probleempje in de relatiesfeer zijn. Natuurlijk is je kind meer dan welkom heerlijk als één van de kinderen overkomt uit Nederland het is toch anders dan skype of telefoon. Alleen zat ik wat in over de reden. Ook zijn twee broers hadden zo iets van: “ Ga jij daar maar eens lekker je kop leegmaken”. Het is hier (Portugal) nog prachtig weer en warm dus hij zal zich wel kunnen vermaken daarbij komt hij is jong en sterk dus vind wel wat leuke klussen voor ons samen om te doen (er moet nog een nieuw dak op de schuur). Lijkt mij een goede therapie als je een probleempje hebt in de relatiesfeer om dan de oude dakpannen van het dak te smijten en nieuwe terug te leggen. Laten we eerlijk zijn oud inruilen voor nieuw! welke psychiater kan het beter uitleggen…….

Tim is ruim dertig en in de bloei van zijn leven, Hij was vroeg in de twintig toen wij naar het buitenland vertrokken. De drie jongens die volledig achter onze keus stonden om een B&B te gaan runnen hebben het even binnen lopen bij Pa en Ma moeten ontberen. Ze komen hier regelmatig maar missen even dat binnenwippen. Tim is iemand die aan zijn vrijheid hangt maar zeker niet iemand die vreemdgaat. Als hij voor je gaat is dat bijna levenslang ook voor vrienden. Behulpzaam sociaal, en soms nukkig en lomp mede omdat hij stoer en sterk (lichamelijk) is, en dus niet altijd even handig maar… een ontzettend harde werker. En deze zoon komt een paar weken over naar Pappie en Mammie om getroost en verwend te worden. Daar stapte hij uit de trein op het perron van Pombal, stoer, zelfverzekerd met rugzakje en oordopjes in van zijn smartphone en een lichte baard. Wat een knappe gast is het toch! Het is niet alleen mijn beoordeling je kon het zien aan de vrouwen die hem na het passeren nog even met een goedkeurende blik nakeken. Stoer maar niet te beroerd om zijn Pappie te omhelzen en vele kussen te geven en te zeggen dat die van me houd……

Er was ruimte voor hem op de logeerkamer normaal als de jongens komen nemen ze vaak één van de appartementen van onze B&B voor een beetje privacy. Ze komen natuurlijk vaak met hun partner en/of kinderen, dat was nu niet nodig, Tim kwam alleen en werd weer onderdeel van ons gezin. De eerste dag was het luisteren naar zijn verhaal van wat hij nu weer allemaal had meegemaakt! en vond wat hij had meegemaakt. Ik weet het! ieder heeft zijn verhaal en ook Tim zal zichzelf niet voor de schuldige uitmaken. Hij had er voorlopig genoeg van om nog energie in zijn relatie te steken en was aan een sabbatical toe. We hadden geen gasten de komende periode dus alle aandacht ging uit naar verbouwen , verbeteren, en winterklaar maken van de appartementen. Het schuur-dak was eigenlijk ons winterproject maar nu onze jongen er toch is moeten we er maar even van profiteren. De bedoeling was voor Ingrid en mij toch om het Tim zoveel mogelijk naar de zin te maken het is, hoe oud hij ook is …het is en blijft je kind……..

Opeens moet je van twee personen voor drie gaan denken, geen probleem als het gasten zijn die hebben hun eigen appartement en ondernemen veel zelf. Na een paar dagen kom ik er achter dat je kind toch al een eigen leven heeft opgebouwd waar je een aantal jaren niet meer bij bent geweest. Dat bleek toen we na het werk aan het dak Tim een half uur onder de douche stond terwijl ik dat in vijf minuten doe en moest wachten tot hij klaar was. Bij beneden komst na mijn eigen douchesessie zat meneer op de bank waar ik gewend ben te zitten. Ik zei niets want mijn vader claimde vroeger ook altijd zijn plek op, wat ik zo bezitterig en irritant vond: “ Uit mijn stoel! “ riep hij dan “Het is hier geen Café”. Verdorie, nu zat ik verder van de TV en dan hoor ik het niet zo goed. Tim keek naar iets op RTL en ik vroeg hem schalks of hij nooit naar “de wereld draait door” keek. Nee dus, dat was naar zijn zeggen een lulprogramma. Oké hij is gast en mijn kind laat hem maar lekker naar zijn programma kijken. Of hij wel eens naar het nieuws keek was later de volgende vraag van mij, met de hoop dat hij van kanaal zou switchen en ik even naar het Journaal kon kijken. Dat was ook niets volgens hem, je hoort de hele dag overal op elke zender het zelfde nieuws was zijn mening, ach zo erg vond ik het niet de jongen moet zich ontspannen…..

Zijn ochtend begon weer met douchen en altijd op een tijd dat ik dat wilde, dan kwam hij opgewekt beneden met natuurlijk die smartphone in zijn hand alsof hij iedereen moest laten weten dat hij vaders ochtendritueel lekker had verstoord. Gedurende de dag werkte hij als een beer, we hadden wel eens meningsverschillen en soms had hij zijn dag niet (beetje chagrijnig) want de sufferd was met zijn probleempjes ook nog eens gestopt met roken, wat ik zelf geen goede timing vond maar wel sterk! Je bereid je voor als vader, ik bedoel na ons werk of dagje uit zorgde ik dat ik eerder op de bank lag dan hij ( ik douche korter) en was hij gedwongen om op de tweezits bank te hangen, wel met de afstandsbediening want dat gun je die Jongen. Toch mis je het comfort als toen we nog met zijn tweeën waren, Ik kon nu niet zoals altijd languit op de bank liggen omdat ik de bank met Ingrid moest delen de tweezits is normaal Ingrids plek . Hij voelde zich thuis en zo hoort het ook maar na twee luide winden en een boer, vroeg ik hem of het wel ging? Zijn antwoord was dat ik dat zo vaak doe! “ja, maar ik ben Vader!” ………..

De weken vlogen om en Tim kreeg zijn hoofd behoorlijk leeg en begon te genieten van wat onze omgeving te bieden heeft. Het was toch anders als dat hij zo nu en dan eens een weekje kwam. Hij had meer contacten gelegd met de Portugese bevolking en zowaar vrienden gemaakt en ook mijn vrienden genoten van Tim zijn aanwezigheid en gezelschap. Oké je moest er altijd rekening mee houden dat hij er was, ondanks dat hij oud genoeg is om zelf zijn dingen te doen of te regelen. Ik weet het! het is je eigen kind en mag van mij doen waar hij gelukkig van wordt. Iedere vader en moeder zal zich opofferen om zijn kind naar de zin te maken. Toch ben je vergeten dat de zorg er dan iedere minuut, uur en dag weer is als ze weer thuis zijn! Het maakt geen ruk uit of ze tien, twintig of dertig jaar oud zijn. Ik realiseer me dat het in buitenland vertoeven terwijl je familie nog in Nederland woont ook een bepaalde rust geeft, als er daar probleempjes zijn of gewoon dagelijkse beslommeringen hoor je het meestal pas als het alweer opgelost is……….

Tim zijn hoofd en portemonnee waren leeg en het werk in Nederland riep weer, na ruim een maand hier vertoeft te hebben had meneer er genoeg van en miste hij zijn broers en vrienden in Nederland. Een goedkope vlucht naar huis was snel geboekt en gebruind en voldaan kon hij de wereld naar zijn zeggen weer aan! Zijn Moeder bracht hem naar het treinstation in Pombal om daar gelijk wat boodschappen te doen. De treinreis eindigt voor Tim in Porto alwaar hij het vliegtuig naar Brussel neemt waar één van zijn broers hem ophaalt, het is maar twee en half uur vliegen maar het kost je altijd een hele reisdag. Zijn moeder doet er net zolang over om heen en weer te rijden als Tims vlucht. Na Ingrids thuiskomst vroeg ik of Tim weer mee naar ons huis was gekomen wijzend op de berg boodschappen, Ingrid lachte erom en stelde, je weet maar nooit, we hebben nog twee zonen. Na het eten vleide ik mij op “mijn” bank om lekker even naar “ De wereld draait door” op TV te kijken…

Ingrid kwam met koffie uit de keuken, en waar ze normaal op haar tweezitsbank ploft kwam ze nu dicht naast me zitten op de driezitsbank en zei ; “ Stil hé zonder onze Tim” en we keken allebei met weemoed naar die lege…. tweezitsbank!

Groet Ferrie